Lettre de J. Karski à la rédaction, à propos de son mandat (1893) - Sprawa Robtnicza Nr. 2

Oświadczenie towarzyszu Karskiego, nadesłane do redakcji „Sprawy robotniczej” [1]

W sprawie mojego mandatu z Warszawy na Kongres Międzynarodowy robotniczy w Zurychu, uważam za potrzebne dodać tu wyjaśnienie.

Otrzymałem polecenie od « Związku Robot. Soc. Dem. » reprezentowania go na Kongresie. Przed samem rozpoczęciem Kongresu otrzymałem drugie polecenie od tychże towarzyszy wystąpienia w imieniu « Robot. z Polskiej Partii Socjalistycznej ». Ponieważ nie mogłem już wobec braku czasu porozumieć się w kwestii zaszłej zmiany, uważałem za stosowne wystąpić jedynie w myśl pierwotnego mandatu, tym bardziej, że takowy odpowiadał rzeczywistemu kierunkowi moich mocnodawców i organizacyjnym zmianom, jakie były w toku. Ostatnie fakty stwierdzają słuszność tego poglądu.

Upraszam Sz. Red. o umieszczenie słów powyższych.

[1] Również mandat przedstawiciela redakcji « Sprawy Robotniczej », Róży Luksemburg został zaatakowany przez pepesowską delegację. Przeciwko wnioskowi Kongresowej Komisji Mandatowej wystąpił Ignacy Daszyński z propozycją odrzucenia rzekomo « anonimowego » mandatu, wykorzystując przy tym fakt ; że ówczesny redaktor « Sprawy Robotniczej » tow. A. Warski, ze względów konspiracyjnych występował pod nazwiskiem „Michałowski”. Mandat „Spr. rob.” został odrzucony większością głosu (8 na 7) przy aktywnym poparciu delegacji pepesowskiej przez Plekhanowa.

Sprawą tych oszustw zajął się zamieszkały wówczas w Paryżu Piotr Ławrow, który po szczegółowym zbadaniu całej sprawy, opublikował rezultaty w « Petite République » i wykazał oszczerczość zarzutów PPS.

Członkami delegacji pepesowskiej na kongres zuryski byli : DaszyńSki Ignacy, Grabski Stanişław, Jodko Witold, Kozakiewicz Jan, Mendelson Maria, Mendelson Stanisław, Mokłowski Kazimierz, Perl Feliks, Stechenberg Jakób. .

Déclaration du camarade Karski, envoyée au rédacteur en chef de « La Cause Ouvrière ».

En ce qui concerne l’affaire de mon mandat de Varsovie en vue du Congrès ouvrier international de Zurich, je crois nécessaire d’ajouter ici une explication.

J’ai reçu un mandat de l’ « Union des travailleurs Socio-démocrates » pour la représenter au Congrès. Avant même le début du Congrès, j’ai reçu un deuxième mandat de ces même camarades pour parler au nom des « Travailleurs du Parti socialiste polonais ». Ne pouvant plus, faute de temps, me mettre d’accord sur le changement intervenu, j’ai jugé opportun de ne parler que conformément au mandat initial, d’autant plus que celui-ci correspondait à l’orientation réelle de mes mandants et aux changements organisationnels en cours. Des faits récents ont confirmé la validité de ce point de vue.

[1] Le mandat de la représentante du comité de rédaction de la Cause des travailleurs, Rosa Luxemburg, a également été attaqué par la délégation du PPS. La proposition d’Ignacy Daszyński de rejeter le mandat prétendument « anonyme » a été opposée à la motion de la Commission des mandats du Congrès, profitant du fait que le rédacteur en chef de « Sprawa Robotnicza » de l’époque, le camarade A. Warski, pour des raisons clandestines, se faisait appeler « Michałowski ». Le mandat de « Spr. rob. » a été rejeté à la majorité (8 contre 7) avec le soutien actif de la délégation du PPS par Plekhanov.

L’affaire de ces fraudes fut reprise par Piotr Lavrov, qui vivait à Paris à l’époque, et qui, après une enquête approfondie sur toute l’affaire, publia les résultats dans la « Petite République » et démontra le caractère calomnieux des allégations du PPS.

Les délégués du PPS au Congrès de Zürich furent : DaszyńSki Ignacy, Grabski Stanişław, Jodko Witold, Kozakiewicz Jan, Mendelson Maria, Mendelson Stanisław, Mokłowski Kazimierz, Perl Feliks, Stechenberg Jakób. .